poniedziałek, 13 maja 2019
Średnowieczne zakupy
Podaje wam linka do strony, gdzie możecie nabyć różne ubrania, akcesoria i rzeczy ze średniowiecza😍😍😍Zakupy ze średniowiecza
Zamek krzyżacki w Toruniu
Zamek krzyżacki w Toruniu – najwcześniejszy zamek krzyżacki na ziemi chełmińskiej, zbudowany na planie podkowy, prezentuje wcześniejszą formę rozwoju zamków krzyżackich, jeszcze przed ustaleniem się typowego zamku konwentualnego w postaci regularnego czworoboku.
XIII wiek
Historia
XIII wiek
Budowę zaczęto w latach 50. XIII wieku, ukończono w drugiej ćwierci XIV wieku.
Początkowo służył Krzyżakom jako baza wypadowa do podboju Prusów i
stworzenia państwa zakonnego. Prawdopodobnie od początku była to
siedziba komtura. 7 lutego 1454 roku torunianie jako członkowie Związku Pruskiego
rozpoczęli nieudany szturm, a następnie oblężenie zamku. Następnego
dnia komtur Albrecht Kelb poddał zamek i otworzył bramy krzyżackiej
siedziby. Rada miejska natychmiast zdecydowała o jego wyburzeniu, aby
uniemożliwić władzy zwierzchniej (niezależnie czy polskiej lub
krzyżackiej) trzymanie w Toruniu wojsk. Wydarzenia te zapoczątkowały wojnę trzynastoletnią.
Okres nowożytny
W okresie nowożytnym teren zamkowy był wykorzystywany jako bastion oraz
wysypisko śmieci. Dopiero w 1966 roku ruiny zamku uporządkowano,
odsłaniając zachowane do wysokości ok. 1,5 m mury parteru. Ustawiono tu
także dwa metalowe miecze, nawiązujące do grunwaldzkich. Odnalezione wtedy detale architektoniczne (maswerki, zworniki) znalazły się w podziemiach zamku oraz w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu.
Z budynków zamku głównego do dzisiaj zachowała się wieża ustępowa (gdanisko) wraz z prowadzącym do niej gankiem, fosa, dolne partie murów parteru (odc. południowy) i ośmiobocznej wieży (stołp) i piwnice. Na terenie przedzamcza zachowały się budynki związane z zamkiem – dawny szpital (częściowo zburzony w końcu XIX w.) i młyn górny, a także znaczne odcinki murów przedzamcza z kilkoma bramami (w tym m.in. Młyńską i Menniczą).
Dzisiaj zamek, zakonserwowany jako trwała ruina, służy celom turystycznym i dydaktycznym. Poza wycieczkami organizowane są tutaj także festiwale uliczne, happeningi, imprezy masowe i turystyczne (pikniki, strzelanie z łuku, pokazy mody itp.). W fosie zamkowej organizowany jest Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Kontakt” oraz Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chrześcijańskiej Song of Songs .
Od 2007 roku gospodarzem zamku jest Centrum Kultury Zamek Krzyżacki w Toruniu.
środa, 10 kwietnia 2019
Ważne postacie
Karol Wielki- pierwszy wielki władca średniowiecznej Europy. Król Franków, cesarz
rzymski. Według legendy i literatury – idealny władca chrześcijański.
Cesarz Otton III- władca Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Wielki zwolennik idei zjednoczonej Europy. Symbolem dobrej współpracy między nim a władcą Polski- Bolesławem Chrobrym- był zjazd gnieźnieński.
Dante Alighieri- wielki pisarz włoski. Jego twórczość zapowiada kolejną epokę, renesans (pisze po włosku, nie po łacinie; głównym bohaterem jest Bóg, a nie człowiek).
Mieszko I- pierwszy historyczny przedstawiciel dynastii Piastów (ale jeszcze nie król). Ważne: jego ślub z czeską księżniczką Dąbrówką i chrzest(966-chrzest Polski).
Bolesław Chrobry- pierwszy król Polski. Uważany za wzór monarchy, dobrego gospodarza, zdolnego wodza. Pertraktował i przyjaźnił się z monarchami.
Bolesław Śmiały- porywczy król z dynastii Piastów. To on kazał zabić i poćwiartować ciało biskupa Stanisława, który ośmielił się go krytykować. Zapłacił za to wygnaniem i śmiercią.
Bolesław Krzywousty- zarządził w swoim testamencie podzielenie Polski między jego synów na dzielnice. Doszło przez to do rozdrobnienia ziemi i walki o władzę.
Władysław Łokietek- poświęcił życie scaleniu Polski.Udało mu się to w 1320 roku. Wtedy koronował się na króla Polski, a datę tę uważa się za koniec rozbicia dzielnicowego kraju.
Kazimierz Wielki- ostatni z rodu Piastów, „Zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną”. Budował, reformował, napełniał spichlerze, wzmacniał ojczyznę.
Królowa Jadwiga- przypadek szczególny: kobieta- król, koronowana w wieku 11 lat. Żona Władysława Jagiełły- księcia z Litwy. Słynny gest: przeznaczenie klejnotów na odnowienie Akademii Krakowskiej.
Władysław Jagiełło- książę Litwy, król Polski. Założyciel dynastii Jagiellonów. Słynny zwycięzca spod Grunwaldu.
Jan Długosz- najważniejszy średniowieczny historyk i kronikarz. Jego dzieło (Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego) jest bardzo rzetelne, zupełnie inne niż Kadłubka.
Wit Stwosz- rzeźbiarz, malarz, grafik. Artysta późnego gotyku. Największe dzieło: ołtarz w kościele Mariackim w Krakowie.
Cesarz Otton III- władca Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Wielki zwolennik idei zjednoczonej Europy. Symbolem dobrej współpracy między nim a władcą Polski- Bolesławem Chrobrym- był zjazd gnieźnieński.
Dante Alighieri- wielki pisarz włoski. Jego twórczość zapowiada kolejną epokę, renesans (pisze po włosku, nie po łacinie; głównym bohaterem jest Bóg, a nie człowiek).
Mieszko I- pierwszy historyczny przedstawiciel dynastii Piastów (ale jeszcze nie król). Ważne: jego ślub z czeską księżniczką Dąbrówką i chrzest(966-chrzest Polski).
Bolesław Chrobry- pierwszy król Polski. Uważany za wzór monarchy, dobrego gospodarza, zdolnego wodza. Pertraktował i przyjaźnił się z monarchami.
Bolesław Śmiały- porywczy król z dynastii Piastów. To on kazał zabić i poćwiartować ciało biskupa Stanisława, który ośmielił się go krytykować. Zapłacił za to wygnaniem i śmiercią.
Bolesław Krzywousty- zarządził w swoim testamencie podzielenie Polski między jego synów na dzielnice. Doszło przez to do rozdrobnienia ziemi i walki o władzę.
Władysław Łokietek- poświęcił życie scaleniu Polski.Udało mu się to w 1320 roku. Wtedy koronował się na króla Polski, a datę tę uważa się za koniec rozbicia dzielnicowego kraju.
Kazimierz Wielki- ostatni z rodu Piastów, „Zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną”. Budował, reformował, napełniał spichlerze, wzmacniał ojczyznę.
Królowa Jadwiga- przypadek szczególny: kobieta- król, koronowana w wieku 11 lat. Żona Władysława Jagiełły- księcia z Litwy. Słynny gest: przeznaczenie klejnotów na odnowienie Akademii Krakowskiej.
Władysław Jagiełło- książę Litwy, król Polski. Założyciel dynastii Jagiellonów. Słynny zwycięzca spod Grunwaldu.
Jan Długosz- najważniejszy średniowieczny historyk i kronikarz. Jego dzieło (Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego) jest bardzo rzetelne, zupełnie inne niż Kadłubka.
Wit Stwosz- rzeźbiarz, malarz, grafik. Artysta późnego gotyku. Największe dzieło: ołtarz w kościele Mariackim w Krakowie.
Informacje
Średniowiecze – epoka w historii Europy
trwająca od V wieku do XV wieku, która rozpoczęła się wraz z upadkiem
cesarstwa zachodniorzymskiego i trwała do epoki renesansu i wielkich
odkryć geograficznych. Jest środkowym okresem w tradycyjnym podziale
historii Europy na starożytność, średniowiecze i nowożytność.
Nazwa epoki: nadana została przez pisarzy renesansu; inaczej nazywana okresem pośrednim (łac. media aetas) między starożytnością, a czasami nowożytnymi; pogląd negatywny.
Uniwersalizm średniowiecza oznacza powszechność kultury tej epoki w każdym kraju europejskim, która przejawia się przez:
a) język łaciński,
b) ustrój feudalny,
c) hegemonia kościoła,
d) identyczny styl architektoniczny (romański, gotycki),
e) światopogląd oparty na teocentryźmie.
Filozofia i światopogląd średniowiecza:
a) teocentryzm (gr. theos- Bóg, centrum) Bóg w centrum zainteresowania;
b) augustynizm- świat podzielony na sferę materialną i duchową; dzieła Boga są dobre, stąd zło nie istnieje; dzieje ludzi to walka państwa bożego państwem diabelskim; nawiązanie do nauk platońskich;
c) tomizm- ciało i dusza człowieka tworzą jedność; nawiązanie do nauk Arystotelesa; stworzył dzieło „Suma teologiczna” opisujące średniowieczną wiedzę o Bogu, człowieku i świecie; człowiek ma ściśle określone miejsce w hierarchii społecznej i nie może tego kwestionować;
d) scholastyka (gr. schola- szkoła) filozofia zakładająca podporządkowanie wiedzy zasadom wiary; rozumowe udowadnianie dogmatów wiary;
e) franciszkanizm- filozofia głosząca wszechmocną miłość do całego świata jako tworu bożego do ludzi, ale i świata do przyrody.
Nazwa epoki: nadana została przez pisarzy renesansu; inaczej nazywana okresem pośrednim (łac. media aetas) między starożytnością, a czasami nowożytnymi; pogląd negatywny.
Uniwersalizm średniowiecza oznacza powszechność kultury tej epoki w każdym kraju europejskim, która przejawia się przez:
a) język łaciński,
b) ustrój feudalny,
c) hegemonia kościoła,
d) identyczny styl architektoniczny (romański, gotycki),
e) światopogląd oparty na teocentryźmie.
Filozofia i światopogląd średniowiecza:
a) teocentryzm (gr. theos- Bóg, centrum) Bóg w centrum zainteresowania;
b) augustynizm- świat podzielony na sferę materialną i duchową; dzieła Boga są dobre, stąd zło nie istnieje; dzieje ludzi to walka państwa bożego państwem diabelskim; nawiązanie do nauk platońskich;
c) tomizm- ciało i dusza człowieka tworzą jedność; nawiązanie do nauk Arystotelesa; stworzył dzieło „Suma teologiczna” opisujące średniowieczną wiedzę o Bogu, człowieku i świecie; człowiek ma ściśle określone miejsce w hierarchii społecznej i nie może tego kwestionować;
d) scholastyka (gr. schola- szkoła) filozofia zakładająca podporządkowanie wiedzy zasadom wiary; rozumowe udowadnianie dogmatów wiary;
e) franciszkanizm- filozofia głosząca wszechmocną miłość do całego świata jako tworu bożego do ludzi, ale i świata do przyrody.
Subskrybuj:
Posty (Atom)