Informacje

Średniowiecze – epoka w historii Europy trwająca od V wieku do XV wieku, która rozpoczęła się wraz z upadkiem cesarstwa zachodniorzymskiego i trwała do epoki renesansu i wielkich odkryć geograficznych. Jest środkowym okresem w tradycyjnym podziale historii Europy na starożytność, średniowiecze i nowożytność.

  Nazwa epoki: nadana została przez pisarzy renesansu; inaczej nazywana okresem pośrednim (łac. media aetas) między starożytnością, a czasami nowożytnymi; pogląd negatywny.

Uniwersalizm średniowiecza oznacza powszechność kultury tej epoki w każdym kraju europejskim, która przejawia się przez:
a) język łaciński,
b) ustrój feudalny,
c) hegemonia kościoła,
d) identyczny styl architektoniczny (romański, gotycki),
e) światopogląd oparty na teocentryźmie.


Filozofia i światopogląd średniowiecza:
a) teocentryzm (gr. theos- Bóg, centrum) Bóg w centrum zainteresowania;
b) augustynizm- świat podzielony na sferę materialną i duchową; dzieła Boga są dobre, stąd zło nie istnieje; dzieje ludzi to walka państwa bożego państwem diabelskim; nawiązanie do nauk platońskich;
c) tomizm- ciało i dusza człowieka tworzą jedność; nawiązanie do nauk Arystotelesa; stworzył dzieło „Suma teologiczna” opisujące średniowieczną wiedzę o Bogu, człowieku i świecie; człowiek ma ściśle określone miejsce w hierarchii społecznej i nie może tego kwestionować;
d) scholastyka (gr. schola- szkoła) filozofia zakładająca podporządkowanie wiedzy zasadom wiary; rozumowe udowadnianie dogmatów wiary;
e) franciszkanizm- filozofia głosząca wszechmocną miłość do całego świata jako tworu bożego do ludzi, ale i świata do przyrody.